Kije turystyczne - najpopularniejszy rodzaj sprzętu turystycznego

W zależności od przeznaczenia wyróżnia się 2 główne rodzaje kijków:

Kije trekkingowe przeznaczone są do chodzenia po górach, terenach trudnych. Zazwyczaj posiadają budowę teleskopową, która umożliwia złożenie kijków i umocowanie ich do plecaka. Rękojeść, w którą wyposażone są kijki skonstruowana jest tak, aby można je było utrzymywać w pozycji pionowej. Kije do trekkingu posiadają najczęściej systemy amortyzacji, co nie tylko podnosi komfort użytkowania ale przede wszystkim chroni stawy przed wstrząsami. Kije trekkingowe przyśpieszają tempo marszu, a przy tym pomagają zachować równowagę na szlaku. Przydają się zwłaszcza podczas zejść ze stromych stoków. Stosując kijki do chodzenia w góry odciąża się kręgosłup i stawy kolanowe, jednocześnie kształtując mięśnie klatki piersiowej, barków i rąk.

Kije Nordic Walking muszą być dostosowane do specjalnej techniki chodzenia, która polega na umiejętnym odepchnięciu się rękami tak, aby stawy skokowe, kolanowe i kręgosłup nie były aż tak zaangażowane. Kijki mogą mieć różne końcówki - jedną gumową, której używa się do chodzenia po twardym podłożu oraz drugą szpiczastą, przeznaczoną do spacerowania po plaży czy lesie. Kije nordic walking mają służyć aktywizacji górnych partii ciała, a przy tym odciążać partie dolne. Osoba stosująca kije nordic walking przyśpiesza marsz i wydłuża swój dystans dzięki odpychaniu się od podłoża.

Czym różnią się kije trekkingowe od kijów do nordic walking??

Rękojeść - w obu rodzajach kijków jest anatomicznie wyprofilowana w celu zwiększenia ergonomii ruchu. Jednak kije trekkingowe mają rączkę przeznaczoną do stałego trzymania, a podczas marszu nordic walking kijki do chodzenia są puszczane, więc rączka może być gładka (nie ma potrzeby chwytania jej w trakcie marszu dokładnie w to samo miejsce). Jest też bardziej smukła, spłaszczona, a w górnej części wygina się pod lekkim kątem. Rękojeść kijków trekkingowych ma większy rozmiar, z obu stron kończy się zgrubieniem i ma wgłębienia na palce.

Rękawiczka - kije trekkingowe nie mają rękawiczki, zastępuje ją regulowany pasek, podobny do pasków przy kijkach narciarskich. Ma on zapobiegać wypadnięciu kija z dłoni i jego zgubieniu. Kije nordic walking posiadają specjalną rękawicę umożliwiającą rozluźnienie chwytu na rączce. Jest ona dopasowana do dłoni, a jej zadaniem jest utrzymanie kija we właściwym położeniu podczas końcowej fazy ruchu, kiedy wypuszcza się go z uchwytu.

Materiał - kijki do chodzenia w góry muszą być bardziej wytrzymałe, ponieważ utrzymują podczas wędrówki nacisk wagi całego ciała i odciążają kolana w trakcie pokonywania sporych różnic wysokości. Zwykle są więc cięższe i wykonane z grubszej warstwy metali niż kije nordic walking, do wykonania których używa się często aluminium oraz włókna węglowego.

Kształt - kije nordic walking mogą być lekko wygięte i zazwyczaj nie mają regulowanej długości. W klasycznym trekkingu najistotniejsza jest możliwość dostosowania sprzętu do ukształtowania terenu i jego wytrzymałość, dlatego kije mają regulowaną długość i możliwość złożenia (co daje możliwość przypięcia np. do plecaka).

System amortyzacji wstrząsów - wiele kijków do chodzenia trekkingowego ma specjalne systemy chroniące stawy przed uderzeniami (blokada anti-shock). Kijki nordic walking nie powinny ich mieć, gdyż osłabiałoby to siłę odpychania od podłoża.

Talerzyki - zazwyczaj kije nordic walking nie wymagają talerzyków, a jeśli już, to całkowicie wystarczają małe. Natomiast do kijów trekkingowych stosuje się dwa rodzaje talerzyków, które mają na celu zapobieganie zapadaniu się w śnieg (zimą) i pomiędzy skały (latem).

Groty - w obu przypadkach spełniają bardzo ważną funkcję. W nordic walking stosowane są ostre końcówki zwiększające przyczepność. W trekkingu groty są ścięte płasko, żeby zapewnić efekt klinowania między korzeniami lub kamieniami.

Jak dobrać długość kijów nordic walking?

Dobrze dobrana długość kijów jest tak ważna jak dobrze dobrany rozmiar buta. Zależy przede wszystkim od wzrostu użytkownika, ale także od stylu chodzenia czy indywidualnych proporcji ciała.

Dla osób początkujących oraz preferujących relaksacyjny sposób chodzenia polecane są krótsze kije. Dłuższe kije wymagają bowiem od ćwiczącego intensywniejszej pracy ramion, dłuższego kroku i szybszego tempa marszu. Poleca się je więc osobom bardziej zaawansowanym i ze sportowym zacięciem.

Długość kijów w stosunku do wzrostu ustalamy na dwa sposoby:

      Matematyczny wzór:
wzrost użytkownika w centymetrach x mnożnik 0,68

Przykład: wzrost 181 cm x 0,68 = 123,08 cm.

Jeśli dopiero zaczynasz przygodę z nordic walking wynik ten można zaokrąglić do 120 cm. Z czasem – w miarę poprawy techniki, wydłużenia kroku i wymachu ramion – długość kijków można zwiększyć do 125 cm.

      Sposób praktyczny (rekomendowany):
Stojąc prosto, ugnij ramię w stawie łokciowym pod kątem prostym ( u osoby początkującej – pod kątem 100°). Odległość od podłoża do dłoni to długość kijów.

Aktywność na świeżym powietrzu jest niezwykle cenna dla zdrowia! Kiedy maszerujesz z kijkami, nie tylko pobudzasz do pracy mięśnie całego ciała, lecz także dodatkowo dotleniasz organizm. Wybierz kije odpowiednie do uprawianej aktywności i ciesz się czasem spędzonym na świeżym powietrzu!